Geweldig als je met je dochter een goede band hebt.
Super!
Het lijkt wel of iedereen je erom benijdt.
 
Toch schuilt hier vaak een venijnige adder.
 
Er is nl een enorm groot verschil tussen "een hechte band" en "verst(r)ikking".
Uiteraard zul je denken.
Deuhhh…

En uiteraard zijn er niet veel moeders en dochters die hun band als verstikkend zouden omschrijven…
Heel veel mensen beschouwen het gewoon als een ‘hechte band’.
 

Het verschil tussen die hechte band en verstikking is vooral te merken in de manier waarop moeder en dochter in ’t leven staan, op hun zelfbeeld, doen én laten.
 
Dus toch wel belangrijk om hier écht eens bij stil te staan.

Je dochter zal zich – en sommigen doen het heel lang (gemakkelijk tot na hun 40 ste en langer) -  uit pure loyaliteit gedragen als ‘vriendin’.
 
Ze neemt de rol feilloos aan.
Al van kindsbeen af trouwens.

De drang naar loyaliteit naar de ouders is voor een kind enorm groot.
'Als m'n ouders het maar goed hebben', is de natuurlijke en onbewuste gedachtegang van een kind.
 .

Een kind voelt het ook van nature aan als de moeder haar 'nodig' heeft.
En ze zal hemel en aarde bewegen om daaraan te voldoen.
Het kind kan dit simpelweg niet weerstaan.

Wat hier dan gebeurt is dat de dochter zich  'naast' de moeder plaatst.
Of zelfs er boven. Ze begint haar moeder te 'bemoederen'.

Op dat moment is er dus niet veel sprake van vrije keuze.
Het is geen gezonde verhouding.

Voor de moeder voelt het goed.
Zij zorgt, vaak onbewust, dat aan haar behoefte is voldaan:

- ze wordt getroost,
- ze krijgt aandacht,
- ze heeft gezelschap,
- ze heeft een luisterend oor,
- ze kan haar zorgen kwijt,
- ze kan haar angsten ventileren,
- ze krijgt goedkeuring, bevestiging
- ze kan haar verdriet kwijt
...

Zij leunt als het ware op haar kind.
En als de moeder écht heel eerlijk is, weet ze dat ze op dergelijke momenten niet de moederrol opneemt.

En dit is geen verwijt aan het adres van deze moeders.
In tegendeel.
Zij hebben dit 'behoeftig' gedrag immers ook aangeleerd.

En je raadt het al: yep, uit haar gezin van herkomst.
Daar kan je van op aan.

Moeders die zelf ergens een 'te kort' hebben ervaren, hebben nogal eens (lees: quasi altijd) de neiging om in deze situaties te verzanden.
Deze mama's zijn zich vaak niet eens bewust van een 'te kort' dat ze ooit hebben opgelopen in hun gezin van herkomst.
En het gaat dan totaal niet om fysieke of emotionele verwaarlozing, ook al kan dat natuurlijk wel.

Een 'te kort' loop je op zodra je je eigen unieke plek verlaat.
En dat gebeurt enorm, enorm snel.

Wanneer je als kind op de ene of andere manier voor je moeder bent beginnen 'zorgen' dan heb je je eigen unieke plek verlaten.
Dan heb je immers taken op jou genomen die niet bij een kind horen.

Af en toe je unieke plek verlaten is uiteraard geen drama.
Langdurig je plek verlaten heeft wel gevolgen.
 
Is dit nieuw voor je ?
Download en beluister dan eerst de 3 cruciale principes.
Deze 3 principes zijn de handvaten om op jouw unieke plek te blijven staan..

Je kan ze hier downloaden.
Mama's die al hun aandacht op hun kinderen richten, proberen vaak een eigen leegte op te vullen door 'beroep' te doen op dochterlief (of andere kinderen): als klankbord, als emotionele steun -en toeverlaat, maar ook door het toevertrouwen van 'zorgtaken'.
 
Maar ook mama's die op de een of andere manier ontgoocheld zijn in de relatie waarin ze momenteel in zitten én single mama's kunnen wel eens net wat te veel leunen op hun kroost.

Eens je in dit patroon zit, herhaalt het zich onophoudelijk. (tot iemand bereid is aan zichzelf te werken en dit patroon doorbreekt)

En voor de dochter...
Voor de dochter voelt het in eerste instantie absoluut ook goed : als kind voelt ze zich dat bij de groten…
Ze voelt zich 'nodig' en dat is soms wel een fijn gevoel.

Als de dochter meer volwassen is, zet ze quasi haar hele leven 'on hold' om deze rol te blijven volhouden.
(of ze houdt het niet vol en creëert afstand - zie volgend blog)

Maar diep van binnen weet ze dat dit niet juist zit.

Wil dit zeggen dat een volwassen dochter niets voor haar moeder mag doen of er niet voor mag zorgen ?
 
Nee, dat wil dat absoluut niet zeggen.
Het gaat wel om de manier waarop die zorg wordt ingevuld én of de dochter nog in staat is om haar eigen leven te (durven) leiden, volledig eigen beslissingen durft nemen en dus op haar eigen unieke plek kan blijven staan.

Het verschil tussen een hechte band en verstikking zit ‘m dus in de “needyness” van de moeder.
 
Als de moeder de dochter nodig heeft (vaak emotioneel, maar mogelijk ook fysiek) doet de moeder zonder twijfel te veel beroep op haar dochter (of op andere kinderen, collega's, vrienden...)
Ze 'belast' haar dochter zonder dat ze 't zelf doorheeft.

Ze vraagt aan dochterlief datgene dat dochterlief niet kan geven.
Nooit. je kan immers niet geven wat je niet hebt ontvangen.

Het kind hoort ook niet 'te geven' aan de ouders. Daarover in een latere blog meer.

De dochter verlaat - door de behoefte van de moeder - haar eigen unieke plek.
Ze krijgt onvoldoende ruimte om écht kind te zijn.

En die eigen unieke plek is cruciaal want het is simpelweg niet haar taak om voor de moeder te zorgen.
Ook niet een klein beetje.

De dochter neemt dus verantwoordelijkheid die niet bij haar plek hoort.

En dat heeft z’n consequenties voor haar zelfbeeld, doen én laten in haar verdere leven.
Op deze manier ontstaan dus oneindig lange vicieuze cirkels.
 
In een volgend blogartikel schrijf ik over de mogelijke gevolgen hiervan.
Check dus regelmatig deze website.
 
Vind je dit interessant en wil je hierover meer weten ?
Dan gaat mijn gratis online training/masterclass écht je ding zijn.
Schrijf je snel in om je online stoeltje te reserveren.
Dat kan je hier
of via deze weg: www.ingridvernimmen.be/gratis-training

En waarschijnlijk is de besloten facebookgroep Road2flow dan ook helemaal je ding.
Road2flow is een upliftende community van enthousiaste madammen op weg naar een zalige moeiteloosheid, in de eerste plaats met zichzelf, in verhouding tot het gezin waar ze vandaan komen en bijgevolg met de rest van de wereld.

Maar zoals met alles: feel free.