Mantelzorgers: check je plek

Mantelzorgers: Check je plek

Op 23 juni is het de dag van de mantelzorgers !
Die mogen absoluut wel eens in de kijker gezet worden. 
Het werk dat ze verrichten is ronduit lovenswaardig.
Bij deze, een dikke proficiat.

Vanuit m'n systemisch werk, weet ik dat in al dat werk toch ook wel een potentieel risico schuilt.
 
Mantelzorger ben je meestal niet plots. 
Vaak begint het al heel jong.
Als kind al.
 

Mantelzorgers: Vaak als kind al

Mantelzorgers hebben vaak als kind al voor hun moeder gezorgd. 

Een kind voelt immers feilloos wat haar moeder nodig heeft. 
Niet alleen fysiek, ook op mentaal vlak.
Elk kind zal dan ook zowat alles doen om hier aan tegemoet te komen. 

Om mama te ontlasten, 
om mama geen verdriet te bezorgen, 
om te zorgen dat mama zich niet eenzaam voelt
om te zorgen dat mama...

Maar ...
Door hier tegemoet aan te willen komen, verlaat het kind haar eigen unieke plek.
De plek waar ze hoort te staan. 
Ze verlaat haar 'kindsplek'. 

 
En op die plek moet je niet zorgen. 
Op die plek hoef je geen verantwoordelijkheden op te nemen van een volwassene. 
Op die plek hoef je niet naast je papa te gaan staan. 

Op die plek hoor je niet op je mama’s plaats.
En op die plek hoef je jouw moeder niet te bemoederen. 
Niet voor haar te zorgen. 

Punt.
Geen discussie.
Geen compromis.
 
Als jong kind kan je hier - helaas -  niet aan weerstaan. 
Ze doet het toch.

Dochterlief neemt op dat moment veel meer verantwoordelijkheid dan bij haar hoort. 
En ze zal dit patroon herhalen in haar volwassen leeftijd. 
Op verschillende domeinen (in haar relatie, op haar werk, ...).
 
Als volwassene heeft ze echter wel een keuze. 
Want ook als volwassene heeft ze op haar plek te gaan staan. 

En tegenover haar moeder is dat nog steeds op de kindsplek. 
Dus ook hier hoeft ze niet te zorgen
Geen verantwoordelijkheid te nemen die niet bij haar hoort. 
Haar moeder niet te bemoederen…

Mantelzorgers: de rol draait nooit om

De rol moeder-dochter draait nooit om. 
Nooit. 
Ze horen ook niet gelijk te zijn. 
Geen vriendinnen.
 
Mag ze dan niet zorgen voor haar moeder ? 
Toch wel, vanuit haar kindsrol. 
En dat maakt een immens verschil. 

Want als ze haar plek verlaat.
Zet ze haar eigen leven 'on hold'
en cijfert ze zichzelf weg. 

Zij neemt geen verantwoordelijkheid over haar eigen leven. 
Ze is druk bezig met andermans leven te leiden
 
Ze zal altijd meer geven dan nemen. 
Waardoor ze zelf een tekort oploopt. 
 
en dat tekort…
Gaat ze ergens proberen op te vullen. (of de burnout ligt op de loer)
 

In de eerste plaats bij haar kinderen. 
Maar zonder twijfel ook in haar partnerrelatie
 

En guess what haar kinderen gaan doen ? 
Die voelen de behoefte van hun moeder.
En gaan op hun beurt van hun eigen unieke plek. 

Dé plek waar ze in hun kracht staan. 
Dé plek van waaruit ze zelfvertrouwen hebben. 
Dé plek van waaruit ze relaties kunnen opbouwen die in balans zijn. 
 

Mantelzorgers: terug op je plek?

Wil jij terug op jouw eigen unieke plek komen te staan ? 
Tegenover je moeder ?  je vader ? 
Op je juiste plek tegenover je broer of zus ?
 
 Dat kan. 


Dat kan je al in de eerste plaats op bewust niveau doen. 
Je kan je bewust worden wanneer je van je plek gaat. 
Dat is al iets. 

Maar er is ook werk op die diepere laag.
En dat kan dan weer door middel van systemische oefeningen en opstellingen. 

Kijk zeker eens bij mijn ‘individuele’ traject “OP je plek”
In drie sessie begeleid ik je naar die plaats waar jij hoort. 
Want enkel op die plek ervaar jij innerlijke rust en lijkt alles weer in balans te vallen.

Meer info vind je hier.

Enthousiaste groet en tot de volgende ! 
Your relationship with your family sets the tone for everything else in your life.
Ik begeleid je naar jouw juiste plek in je gezin van oorsprong, zodat je eindelijk innerlijke rust en een zot zalige flow in alle domeinen van je leven ervaart.

 
 

0 Comments

Leave a Comment